Zuid afrikaanse weetjes en eerste weekentrip

Waar moet ik beginnen, ik heb het gevoel dat ik hier al maanden rondloop terwijl ik hier pas een week zit. Ik heb zoveeeeel te vertellen dat ik in mijn vorige verhaal ook best veel dingen vergeten ben.

Dus nog even terug naar vorige week; Het leven hier in Zuid-Afrika is niks vergeleken met het leven in Nederland. Hier wordt de hele tijd gezegd; TIA, wat betekent 'this is Africa'. Dus als er iets is waar niet zo gauw antwoord op te vinden is, of iets hilarisch gebeurd of iets heel typisch dan zegt iedereen de hele tijd; TIA en dan lachen we. Bijvoorbeeld, in de restaurants hier is het normaal om minimaal 40 tot 50 minuten wachten op een hoofdgerecht, TIA. Maar goed, dan neem je nog een extra drankje en met goed gezelschap vliegt de tijd. Ik heb er zelf wel moeite mee, als hotelo, dat 3 bordjes met tapas, een hamburger en een salade bijna 50 minuten duurt, maar erover druk maken heeft totaaaal geen zin dus ik geniet van het zonnetje en wacht 'geduldig' af.

Verder is de minor ontzettend veel werk, maar ik ben nog nooit zo gemotiveerd geweest om iets te laten slagen. Ik ben net teruggekomen uit de township. We hadden een meeting met Linda, de vrouw die een dagbesteding verblijf wil opzetten voor gehandicapte mensen in de community.Linda is een single moeder van 2 kleinere kinderen, helpt al 5 jaar de mensen in de township die aids hebben of een andere ziekte en ze geeft ook bijles aan de kinderen. Ze is nu bezig met een project management cursus inclusief financien om dit project te laten slagen. Daarnaast hebben ook haar zakenpartner ontmoet, ik vind die vrouw fantastisch Je moet je voorstellen een echte grote zuid afrikaanse vrouw met een geknoopte doek om haar hoofd die zodra je iets vraagt zegt; My Loveeeeee, let me help youuu. Die enthousiasme kunnen wij nog iets van leren. Deze 2 vrouwen zijn fantastische mensen en ik hoop dat het ons lukt om subsidie los te krijgen van de gemeente hier.

Ennnn, afgelopen weekend was het tijd voor de eerste WEEKENTRIP whoeoeheeeeeeeee. We gingen met 5 meiden naar Hocksbag. Dit iss een magsiche plek volgens internet en de brochure en het zou er prachtig moeten zijn. Dusss, hup inpakken, auto huren, ipod erin met harde muziek en gaaaan. De ipod was een beetje het probleem, die kregen we dus niet aan. Boekje van de auto erbij gepakt en precies gedaan zoals er stond (precies hetzelfde als we deden) en toen ging die dus wel aan, hahaha techniek is nog steeds een issue. De stemming zat er lekker in en na 2,5 / 3 uurtjes rijden waren we er. We verbleven in het Hobbit huisje in een hostel. De douche/bad was verschrikkelijk slecht maar verder was het allemaal goed te doen. Zaterdag zijn we heeel vroeg weggaan (half 7 sochtends) om te gaan hiken. (wandelen klinkt een stuk minder stoer dus ik zet neer hiken). Het zou een 4 uur durende tocht moeten zijn, wij hebben er net ietsiepietse langer over gedaan. We waren om 15:00 terug bij de hostel.. De hike was prachtig, de natuur is zo mooi! Voor de mensen die mij goed kennen weten dat ik niet een meisje ben voor de natuur, maar ik ben er zowaar zonder kleerscheuren vanaf gekomen. We hebben een prachtige waterval bewonderd en zijn aan het eind van de middag nog naar wat andere magische plekken geweest waar de 'energie' heel sterk zou zijn, ik voelde helaas niks, maar de plek was ook erg mooi.

Daarna zijn we gaan eten in de hostel, niet te moeilijk. Deze avond heb ik mijn eerst echte typische Eileen actie gehad. Op de terugweg naar ons hobbithuisje ben ik gestruikeld en heb mijn hele teen opengehaald, ik zal de details besparen, maar ik kan een stuk minder goed tegen bloed dan gedacht. Mijn lieve vriendinnetje jackeline heeft het verbonden en toen ging het weer. Tijdens de 5 uur durende hike, niks aan de hand, en op de terugweg van het eten, bam hele teen open.

Zondag zijn er 2 meiden op mountainbike tour gegaan, en de rest inclusief mijzelf is een andere hike gaan doen. we hebben geprobeerd 1 van de hogsmountains te beklimmen. Het was bijna gelukt, maar we hadden niet genoeg tijd. Dit keer was in shorts en tijdens de klim waren overal bosjes met prikkels en doornen, dus mijn benen zien er nu uit alsof we 5 babykatten hebben thuis. Maaargoed, het uitzicht was het helemaaal waard. adembenemend. We waren ongeveer net zo hoog als de bergen aan de overkant dus het landschap was ineens vlak. Toen hebben we nog even geluncht en zijn op het gemak teruggereden.

Vandaag moest ik gewoon weer fris en fruitig om 08:00 uur op school staan dus ik denk dat ik het vanavond niet heeeel laat maak. Maar, wie weet waar we vanavond weer naar toe gaan.

Dit was het weer voor deze keer :D

Mocht iemand de behoefte hebben om een kaartje te sturen, of een pakketje met bijvoorbeeld stroopwafels, drop en hagelslag dan is dit het post adres waar ik verblijf:
Stenden South Africa
P.O. Box 2821
6170 Port alfred